เมื่อรวยอย่าจองหอง จนถึงไม่เอาพี่เอาน้อง ประเดี๋ยวจะเป็นคนรวยต กอั บเสมือนชายคนนี้..

[Panitsupa]

นานมาแล้วผมมีที่ดินอยู่ใน เกือบทุกเฉ ตของ ก รุ งเท พ และก็หั วเมืองใหญ่ๆรวมและจากนั้นก็ประมาณ 500 ไร่

แล้วก็เมื่อ 30 ปีก่อนนั้น ผมพกเงินในกระเป๋าไว้ท่องเที่ยวครั้งละเป็นแสนๆทำมาค้ าข ายได้เงิน


มามากไม่น้อยเลยทีเดียว ก็ส่งลูกเรียนต่างประเทศหมด ไม่ต้องดำเนินการให้เรียนอ ย่ า งเดียวเมี ย ผมชอบ


เ ล่ นหุ้ น ราค าหุ้ นก็ขึ้นเอาๆก็ได้กำไรมาเยอะแยะอยู่เช่นกัน เราก็มีเงินสดหลายร้อยล้ าน

รวมทั้งจู่ๆพออยู่มาวันนึงนั้น ก็มีเครือญาติผมคนหนึ่งเดื อ ดร้อนมายืมเงิน วันนั้นผมก็เลยด่ าเขาซะแร ง

แบบที่ว่าเสียๆหายๆเนื่องจากคิดว่าตนเองมีเงินมากมายจะพูดอะไรกับใครยังไงก็ได้

แต่ว่าก็มอบเงินเขาไปอยู่นะ แสนนึง บอกเขาว่าไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีกนะ

เพราะเหตุว่าเงินที่ให้ รู้สึกว่าให้ทาน แล้วหลังจากนั้นเขารับเงินพร้อมน้ำตา ขณะนั้นผมไม่รู้เลยว่า

เขาจะรู้สึกแบบไหนเมื่อผมคิดการใหญ่ ตั้งโรงงานอะไหล่ที่อยุยงธย าแล้วในปีนั้นเกิดวิ ก ฤ ต


น้ำท่วม พัดพาทุกอ ย่ า งไปจากชีวิตผม รถยนต์ผม 19 คันบ้านอีก 5 ข้างหลัง ที่ดินมากมายก่ายกอง เงินสดที่เคยมี


แฟนผมเล่นหุ้ นพี่สาว งไปสี่ร้อยกว่าล้ านลูกก็ทำธุรกิจจนกระทั่งหมดเนื้อหมดตัวข าดทุนข้างใน 2 ปี

เป็นสิ่งที่มีมันหายไปในพริบตา เหลือไว้เพียงหนี้ 200 กว่าล้าน ตอนนี้ผมคือบุคคล ล้ ม ละ ล า ย

เช่าห้องเพียงพออยู่ได้ ข ายก๋วยเตี๋ยวไปวันๆป ร ะ ทั ง ชี วิ ต และก็เมียผมก็ไม่มีกระจิตกระจิตใจ

ทำอะไร ทั้งยังลูกผมก็ต่างแยกย้ า ยกันไปเอาตั ว ร อ ดต่างคนต่างไป ไปตามทางชีวิตตนเอง

ผมไม่เคยได้มองเห็นหน้าลูกเลย มาบัดนี้ผมอายุ 76 ปีแล้วผมจำต้องชูหม้อ ก๋วยเตี๋ยว

ล้างถ้วยชาม แม้กระนั้นเพียงพอมันอยู่นานวันเข้าเวลานี้ ผมปลงได้เอง ผมมาทุกข์ยากลำบากตอนแก่แต่

ก็เริ่มเข้าใจชีวิตมากขึ้น เงินค่าเช่ าห้องนี้ ผมไปยืมกับคนที่ผมเคยด่ าเขา

ให้เขาไปแสนนึง แม้กระนั้นลูกเขายื่นเงินให้ผมแสนห้า บอกผมว่าพ่อผมบ ากหน้าไปยืมเงินคุณลุง

เพราะเหตุว่าเวลานี้ ผมเข้าโรงพ ย า บ า ลผ่ า ตัด คุณลุงด่ าแล้วโยนเงินให้เสมือนบิดาผมเป็นหม า

บิดาผมยอมหมดเพราะเหตุว่าชีวิตลูก มีค่ามากกว่าอะไรทั้งนั้น แม้กระทั่งทำ อ ย่ า ง ไรบิดาก็ยอม

หากมีเงินจะให้หามาคืนคุณลุงให้ได้ และก็แสนนี้ผมคืน ส่วนห้าหมื่นเป็นด อ กละกัน

ไม่มีหนี้บุญคุณต่อไปแล้ว แต่หากคุณลุงทุกข์ยากลำบาก คุณลุงมายืมกับผมได้นะ ผมจะให้ก ู้


ผมจะไม่ด่ าเหมือนที่คุณลุงด่ าพ่อผมหรอกนะ ด้วยเหตุว่าถ้าเกิดขาดเงินคุณลุง ผมอาจจะไม่ร อดในวันนั้น

เนื่องจากเงินแสนที่คุณลุงโยนให้ มันต่อ ชีวิตให้ผมได้ ผมเอาอย่างที่พ่อบอกแล้วให้ตอบแทนหนี้

ก้อนนี้ให้ลุง รวมทั้งส่วนลูกคุณลุง ผมไม่รู้ก ร ร มของผู้ใดกันของมันนะ

เมื่อได้ยินเพราะฉะนั้น ผมเดินร้องไห้ มาถึงบ้านเอาเงินมาจ่ายค่าห้อง และก็ลงทุ นร้านก๋วยเตี๋ยวเล็กๆ

มีเงินเก็บไว้ 30,000 บาท จากวันนี้ผมรู้เรื่องความรู้สึกของคำว่า ก ร ร มตามสนอ ง

หลานเขามิได้ด่ าผมแต่ว่าหลานพูดความจริงให้ฟัง เพียงแค่ผมรับเรื่องจริงมิได้เท่านั้น

แม้กระนั้นในเวลานี้ผมมีความสุขดี พระ แม่ชี ขอท าน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านค้าผม ผมไม่คิดเงิน

ตอนผมมีไม่น้อยเลยทีเดียวผมรังเกียจคนบอกบุ ญผม ไม่เคยทำบุ ญเลย ผมกินผมท่องเที่ยว

แต่ในตอนนี้ผมหมดตัว มีหนี้ ไม่มีเพื่อนพ้อง ไ ร้ ลูกผมถึงได้ฟังธรรมะ

เข้าวัดเป็น ปัจจุบันนี้ผมห่วงเพียงแค่ภรรยาผมผมภาวนาให้เมี ยไปก่อนผม เพราะว่าไม่อย าก

เห็นภรรยาลำบ าก ไม่ต้องถามว่าผมเป็นคนไหนกัน ร้านค้าอยู่ที่ไหน

แค่จะเก็บเรื่องราวมาให้อ่ าน ให้เป็นข้อคิด คงจะไม่มีคำว่า ย า กจนถึงสำหรับคนขยัน

ไม่มีการปลงตก ถ้าไม่เคยสูงสุด แล้วมาต่ำสุด และหัวข้อนี้สอนใจได้ดีจริงๆ

มันถือเป็นการสอนใจ สำหรับใครหลายคนเลยที่ทะนงตน ลืมตัว มีความคิดว่าตนเองเหนือคนไหน

"มองให้สูงเสมือนท้องฟ้า
แต่ว่าอย่าลืมว่าที่ที่ยืน
...เป็นพื้นดิน..."
ตกอับ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/12927/
คำค้นหา : รวย