การที่เราเจอกันเป็นเพราะเหตุว่าпรรม มันไม่ใช่บังเอิญ

[Joe524]

มือ ร ม นั้นจะพาคนทั้งสองมาพบกันในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง และก็ถ้าเกิดหมดก ร ร ม ไม่อย ากจากคงต้องจาก

สิ่งไหนที่เราทำมา ไม่อย ากเจอก็จำเป็นต้องเจอ ไม่อย ากจากก็จำต้องจาก นี่แหละดก ที่เรียกว่า ก ร ร ม


ด้วยเหตุนั้น การที่เราโดน ปฏิบัติ จากบุคคลอื่น ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ มันสำเร็จของกร ร ม ที่พวกเราทำมาก่อนนี้


ถึงจะเกิดเรื่องที่พิสูจน์ได้ย าก เพราะเหตุว่าอยู่นอกเหนือวิสัยของคน ที่จะรับทราบได้

เหมือนแร งโน้มถ่วง ที่ดึงเราไว้บนผืนโลกโดยที่เราไม่รู้สึกตัว หรืออากาศ ถึงจะไม่เห็นซึ่งก็มีอยู่จริง

เว รกร ร ม ก็เหมือนกัน ทุกความประพฤตินั้นส่งผลลัพธ์อยู่แล้ว ถึงพวกเราจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม

เมื่อพวกเราทราบแล้ว ไม่อย ากที่จะสร้างแขน ร ม กับเขาต่อไป ไม่อย ากให้เขามาทำร้ ายอีก

พวกเราก็จะต้องหัดที่จะยกโทษ ปล่อยเขาออกมาจากดวงใจ เลิกสร้างกร ร ม

ส่วนตัวเขาจะสำนึกมั้ย ให้คิดซะว่า เราให้อภัยพวกเราได้บุญ


ส่วนเขาก็คงจะได้รับแขน ร ม ที่เขาทำ โดยที่เราไม่มีส่วนเกี่ยวเนื่องใดๆกับเขา

เหมือนคำที่ว่า "บุญคนไหนกันแน่..มือ ร ม มัน"

ตามหลักคำกล่าวอบรมสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ท่านพูดไว้ว่า ความบังเอิญนั้นไม่มีจริง

เนื่องจากว่าทุกสิ่งทุกอย่างล้วนควรมีแหล่งที่มา โน่นคือ ตัวแขน ร ม ที่นำพามา

แม้กระนั้นเมื่อพามาเจอะกันแล้ว จากนั้นคือ เราเองจะเป็นคนระบุ

กำหนดให้ดีก็ด้วยกันทำดี จะกำหนดให้มันแ ย่ ก็ทำร้ ายซึ่งกันและกัน ก็อยู่ที่เรา

การพบเจอกันในปัจจุบัน คือผลของมือ ร ม ในอดีตก่อนหน้าที่ผ่านมา

แต่ชีวิตจะคืออะไร ในอนาคต เป็นผลของแขน ร ม ที่เราทำในวันนี้
เรื่องบังเอิญ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13571/
Tags : пรรม