​​​​​​​เรื่องผี!!

[Narada]

เรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความเกเร และก็ออกจะดื้อรั้น จนกระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่อาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในช่วงมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานศึกษาที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างที่จะเก่า และก็มีอายุไม่ต่ำกว่า 100 ปีซึ่งนับว่าเป็นอีกหนึ่งสถานที่เรียน ที่มีประวัติศาสตร์ภูมิหลังอย่างช้านาน ก็เลยไม่ฉงนใจที่จะมีเรื่องมีราวร้อนๆแบบนี้ เกิดขึ้นแต่ว่าไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


เครื่องดนตรีไทยทั้งหมดทั้งปวงของสถานที่เรียน ถูกเก็บเอาไว้ในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในห้องประชุม โดยในห้องเว้นเสียแต่เครื่องดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรคุณครู ประดับอยู่ ที่ฝาผนังน่าจะเกือบจะๆ10 เศียรอย่างยิ่งจริงๆ ซึ่งคนใดกันที่เป็นอาจารย์สายการศึกษาเล่าเรียน หรือเปล่าใช่การแสดงบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากสมัยใกล้ๆอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอยู่ ซึ่งคนใดกันที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้ในทันทีว่า ห้องเหล่านี้มีพลังงาน บางสิ่งอยู่แน่ๆ


ซึ่งทุกคนในสถานที่เรียนต่างทราบกันดีอยู่แล้ว ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างจะน่าขนลุก อย่างยิ่ง แต่ว่าดูราวกับว่าด้วยความรั้น ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบสาว ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวเหล่านี้ เปลี่ยนเป็นเรื่องขบขันที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนฝูงหรือมาพูดเล่าเกินจริง กระทั่งมิได้คิดอะไรมากไม่น้อยเลยทีเดียวนักนั่นเอง


แต่แล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบสถานศึกษาได้จัดการ ปิดสถานศึกษาไว จึงทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังหอประชุมกับเพื่อนฝูงๆเพื่อรอเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ หลังเลิกเรียน พวกเราได้ทำการไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จำเป็นที่จะต้องนั่งคอยคุณครูที่บันไดข้างเวทีแต่ว่าอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงดนตรีไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องเล่าผี

เราทั้งยัง ห้องต่างมองหน้ากัน รวมทั้งความข้องใจก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้กล่าวว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ ครู อยู่ภายในห้องกันแน่ ก็เลยทำให้หัวหน้าห้องของพวกเรา ได้เดินเข้าไปมองที่ห้องกับกลายเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ประตูเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีผู้ใดอยู่เลยแม้กระนั้นเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกบันทึกเทปเอาไว้ แล้วก็เป็นเพลงที่สัมผัสได้ในทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีวงมโหรีอีกทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในช่วงตอนเวลาเย็นที่สงัดเงียบของสถานศึกษา โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงและก็เริ่มน่าสยองขึ้น ก็เลยทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆแล้วก็สร้างอารมณ์มาระอุ ให้กับเพื่อนๆต่างทุกคนเงียบกันหมด และต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆสหายผู้หญิง ในห้องเริ่มมีลักษณะสั่นกลัว และก็ร้องไห้ในทันทีทันใด แล้วก็ผมมั่นใจได้เลยว่ามันจะต้องมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่นอน รวมทั้งรู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม รวมทั้งได้ยินมันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งจริงๆซึ่งผมกล้าประกันเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกบรรเลงขึ้น แล้วก็รู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่พวกเราไม่อาจจะอธิบายได้ เรื่องเล่าผี

แต่ว่าด้วยความไวลำพองของผม ที่ดูท่ายังคงเฮฮา กับเพื่อนหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากมายก่ายกองนัก และไม่ใช่คนที่กลัวเรื่องอะไรแบบนี้ หรือ โลกสวยมากมายก่ายกอง นักผมเลยบอกสหายไปว่าช่างเถอะหรอกพวกอาจารย์ ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนพวกเรา เนื่องจากว่าหอประชุมนั้น ออกจะที่จะเงียบและเปลี่ยวมากนั่นเอง เรื่องผี

แม้กระนั้นดูอย่างกับว่าบรรยากาศจะไม่ได้ดียิ่งขึ้นเลย เพื่อนๆผู้หญิงต่างพากันร้องไห้แล้วก็สั่นกลัว รวมทั้งผมก็นึกในใจว่า เพราะอะไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ด้วยบรรยากาศ ก็อาจจะรู้เรื่องได้ว่าแขนขาสั่นอาจจะไม่อาจจะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกผิดด้วยเหมือนกัน 

แต่จากนั้น ราวๆ 10 กว่านาทีหลังจากที่เราได้ยินเสียงดนตรีอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ในทันที ทุกคน ต่างกรีดและด้วยความสะดุ้ง พร้อมประตูห้องเปิดออกมาทั้งที่ไร้คนอยู่ด้านในห้อง ซึ่งผมหันไปมองดูก็ไม่เห็นผู้ใดกันอยู่ด้วย อย่างเดียวกัน ภายหลังที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่มิได้นัดต่างโหวกเหวกโวยวาย รวมทั้งกรีดร้องกันด้วยความกลัว

เนื่องจากว่าเป็นวัยแก่นแก้ว และก็ผมเป็นคนเดียวที่ดูเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้เห็นอะไรแต่ว่าอยู่ๆก็เห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรี ซึ่งผมทราบได้ในทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติอย่างไม่ต้องสงสัย และก็มันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เล่าเรื่องผี

ภายหลังที่มีเสียงกรีดร้อง รวมทั้งดังอีกทั้งโรงเรียน จนกระทั่งทำให้พวกคุณครูแล้วก็คุณครูต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นรวมทั้งพวกเราก็ได้ ทำเล่าราวทั้งหมดให้ฟัง จนทำให้อาจารย์ที่โรงเรียนนั้น ต่างมองหน้ากันแล้วก็กล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆเดี๋ยววันพรุ่ง พวกเราจะทำบุญใหญ่กันดีกว่า...

ต่อจากนั้นเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเกิดเรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาเครื่องดนตรีมาไว้ที่บนเวที และก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงคุณครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน รวมทั้งปฏิเสธครูอย่างฉับพลันหรือรวมไปถึงการขนย้าย หรือ ขนเครื่องดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จะต้องไปกันทีละหลายท่านอีกด้วย 

จากนั้นเรื่องราวพวกนี้ ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ ยังคงเล่ากันอยู่และเป็นเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานกลุ่มอย่างแน่นอน ด้วยเหตุว่าสหายกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อรอเข้าห้องเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง รวมทั้งประเด็นนี้ก็แปลงเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เล่าเรื่องผี �������เล่าเรื่องผี